Slupy typu Kingfisher

Slupy typu Kingfisher

Kraj budowy	Wielka Brytania
Użytkownicy	Royal Navy
Zbudowane okręty	9
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	podtyp Kingfisher: 691 t podtyp Kittiwake: 711 t podtyp Shearwater: 762 t
Długość	74 m
Zanurzenie	podtyp Kingfisher: 1,8 m podtyp Kittiwake: 1,91 m podtyp Shearwater: 1,98 m
Prędkość	20 węzłów
Załoga	60
Uzbrojenie	1 działo 102 mm bomby głębinowe

Slupy typu Kingfisher – brytyjskie slupy z okresu II wojny światowej wykorzystywane przez Royal Navy głównie do zadań eskortowych. Zbudowano dziewięć okrętów, trzech podtypów.

Historia

Projekt nowych okrętów eskortowych powstał w wyniku próby obejścia ograniczeń zbrojeniowych, które narzucał Traktat Londyński. Wymagało to zbudowania okrętów o wyporności mniejszej niż 600 ton, których nie obejmował traktat. W czasie wojny okręty miały ochraniać żeglugę w rejonach przybrzeżnych. Ze względu na niewielkie wymiary i relatywnie słabe uzbrojenie, okręty nie były przewidziane do operowania na otwartych wodach oceanicznych i działały głównie w rejonie Morza Północnego.

Okręty

Nazwa (nr taktyczny)	Rozpoczęcie budowy	Data wodowania	Wejście do służby
Podtyp Kingfisher
HMS Kingfisher (L80)	01.06.1934	14.02.1935	18.06.1935
HMS Mallard (L42)	12.06.1935	26.03.1936	15.07.1936
HMS Puffin (L52)	12.06.1935	05.05.1936	26.08.1936
Podtyp Kittiwake
HMS Kittiwake (L30)	07.04.1936	30.11.1936	29.04.1937
HMS Sheldrake (L06)	21.04.1936	28.01.1937	01.07.1937
HMS Widgeon (L62)	08.03.1937	02.02.1938	16.06.1938
Podtyp Shearwater
HMS Shearwater (L39)	15.08.1938	18.04.1939	07.09.1939
HMS Guillemot (L89)	22.08.1938	06.07.1939	28.10.1939
HMS Pintail (L21)	22.08.1938	18.08.1939	28.11.1939